

لاک ناخن نوعی مادهٔ شیمیایی است که برای زیبایی به ناخنهای دست یا ناخنهای پا زده میشود. البته گاهی از لاک برای محافظت از ناخنها استفاده میشود. به دلیل ایجاد شائبهٔ نقص هنجارهای سنتی جنسیتی، استفاده از لاک ناخن برای مردان کمتر معمول است. بیشترین موارد استفاده نیز شامل لاکهای شفاف برای محافظت از ناخنها در برابر شکستگی یا انتقال یک رنگ براق و آراسته از طریق انگشتان بودهاست. به ترکیبات لاک ناخن ماده غلظتدهنده مثل استیرالکونیوم هکتورایت اضافه میکنند تا با تکان دادن بطری لاک، از حالت سکون روانوردی به واسطه عدم حرکت، به گرانروی مناسب برسد.
انسان از سه هزار سال پیش از میلاد در جاهایی مانند مصر، و چین ناخنهای خود را رنگ میکرد و برای این کار از مواد طبیعی مانند گیاه حنا، ترکیب صمغ عربی، سفیده تخممرغ، ژلاتین و موم زنبورعسل استفاده میکرد.
انواع لاک ناخن زیبایی و درخشندگی چشمگیری به انگشتان دست میبخشد. هر لاک ناخنی ویژگیهای خاص خود را دارد که متناسب با سلیقه و مدل شخصی میتوان استفاده کرد.
این لاک همانطور که از نام آن پیدا است مانند پایه عمل میکند و سرعت بالایی در خشک شدن دارد. لاک پایه مایع نیمه چسبناک است که شیارهای کوچ روی ناخن را پر میکند و باعث میشود لاک اصلی مقاوم و دیرتر پاک شود.
برق ناخن مناسب برای بعد از لاک زدن است و حالت محافظ را عمل میکند. این لاک بیرنگ است و باعث درخشندگی و زیبایی بیشتر انگشتان دست میشود.
این نوع لاک مثل دو مدل بالا که به آنها اشاره شد علاوه بر درخشندگی دارای طیف رنگی گستردهای هستند که متناسب با لباس و سلیقه شخص میتوان خرید و از آن استفاده کرد.