کالاهای سوپر مارکتی

کالاهای سوپر مارکتی معمولا در مغازه های محلی یا سوپر مارکت ها عرضه می شوند  سوپرمارکت شکلی از بقالی ولی بزرگتر از آن است که مشتری خودش محصولات را از قفسه برمی‌دارد یا به اصطلاح سلف سرویس است. در حدود ۷۵ تا ۹۰ درصد کالاهای این مغازه‌ها محصولات غذایی هستند. اندازه سوپرمارکت‌ها معمولاً از بقالی‌های سنتی بزرگترند و محصولات بیشتری می‌فروشند ولی از هایپرمارکت‌ها و سوپرسنترها کوچکترند. کالاهای سوپر مارکت‌ها عموماً گوشت، محصولات تازه و روزانه مثل نان، میوه و سبزیجات و محصولات غیر غذایی مثل شوینده‌ها و لوازم بهداشتی را در بر می‌گیرد که معمولاً در قیمت پایین عرضه می‌شوند و برای کاهش هزینه‌ها خدمات چندانی ارائه نمی‍شود و طراحی و قفسه‌بندی مغازه ساده است. این نوع از خرده فروشی‌ها در کنار مناطق مسکونی قرار دارند. بارزترین مشخصهٔ آن سلف سرویس بودن آن و عرضهٔ مواد غذایی و خانگی است.[۱] گفته می‌شود قدیمیترین سوپرمارکت در جهان در تهران هست در محله فردوس فروشگاه اسدی.

یکی از موضوع‌های مهم در هر خانواده، سبد کالا‌های مصرفی است. دومین بخش مهم هزینه هر خانوار شهری در ایران، پس از مسکن (با سهم ۴۵ درصدی)، متعلق به محصول‌های سوپرمارکتی تند مصرف یا همان FMCG است. به‌طور کلی حداقل ۷۵ درصد از درآمد خانواده شهری صرف این دو گروه می‌شود.

با توجه به متوسط درآمد ماهانه هر خانوار شهری با مبلغی حدود ۳ میلیون و ۲۶۹ هزار تومان و تعداد خانوار معادل ۳/۳ نفر، مقدار ۵۷ درصد از خانوارها به‌طور متوسط تا سقف ۱۵۰ هزار تومان برای هر نفر در ماه هزینه می‌کنند؛ یعنی ۵۰۰ هزار تومان معادل سه پنجم درآمد خانوار تهرانی صرف خرید سوپرمارکتی می‌شود. از طرفی ۲۵ درصد از این جمعیت آماری دو برابر (یعنی یک میلیون تومان در ماه) صرف خرید محصول‌های سوپرمارکتی می‌کنند. مقدار ۷ درصد از خانوارهای تهرانی نیز نزدیک به ۲ میلیون تومان در ماه برای خرید محصول‌های سوپرمارکتی هزینه می‌کنند